-
1 rzeczywisty
adj* * *a.1. (= istniejący) real, existing.2. (= faktyczny, prawdziwy) real, true, actual; rzeczywista przyczyna wypadku the real cause of the accident; rzeczywista wartość obrazu the true value of the painting; rzeczywisty koszt produkcji the actual cost of production.4. mat. liczby/funkcje rzeczywiste real numbers/functions.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzeczywisty
-
2 rzeczywi|sty
adj. 1. (realny) [wydarzenia, postać] real 2. (prawdziwy) actual, real- on ma rzeczywisty talent he has genuine a. real talent3. (w odniesieniu do stanowisk) [członek] regularThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rzeczywi|sty
См. также в других словарях:
rzeczywisty — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, rzeczywistyiści, rzeczywistytszy {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} istniejący naprawdę; taki, który naprawdę miał miejsce; realny, faktyczny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Świat rzeczywisty.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rzeczywisty — rzeczywistyiści, rzad. rzeczywistystszy 1. «obiektywnie istniejący; taki, który się istotnie zdarzył» Fakty, wydarzenia rzeczywiste. ∆ mat. Liczba rzeczywista «każda liczba wymierna lub niewymierna» 2. «autentyczny, prawdziwy, nie podrobiony, nie … Słownik języka polskiego
członek — m III, D. członeknka, N. członeknkiem 1. B.=D.; lm M. członeknkowie, DB. członeknków «człowiek (rzadziej jednostka prawna, np. instytucja, kraj) należący do jakiejś organizacji politycznej, naukowej, społecznej itp.; osoba wchodząca w skład… … Słownik języka polskiego
